Everglades, Keys en de SKYDIVE!

Uuuuitslapen! Das ook eens nieuw voordat we met het vliegtuig gaan :D! Na onze (ondertussen geroutineerde) stripact voor de doune, waar Ri bijna de meest onervaren man die OOIT door de douane poortjes heen liep ('Moet mn
riem af?' *PIEP* 'Moet mn telefoon uit mn zak?' *PIEP* 'Moet mn kleingeld ook uit mn zak?' *PIEP* 'Schoenen uit?!' Aaah!) aanvloog.... En na nog niet eens 40 minuten vliegen kwamen we aan op Fort Launderdale (goedkoper om op de vliegen en even ver van Miami beach af als Miami vliegveld zelf). Ons 'nieuwe' hostel, South Beach hostel, zag er prima uit in eerste instantie :)! Totdat we na ons gebruikelijke rondje over de boulevard rond half 1 wilden gaan slapen.... Een opstijgende straaljager haalde het qua decibellen niet met het geluid dat over de gehele gang geproduceerd werd?!?! WTF!?! Gillende, gierende mannen en onze buren die dachten dat ze door de muur heen konden lopen, of in ieder geval een zeer serieuze poging tot deden. Volgens één van de zeer sporadische rustigere gasten werd het de vorige nacht rond 4 a 5 uur wel rustig... Dus....
Ik heb in Australie echt in veel feesthostels geslapen en ben hier zelf ook niet vies van, maar kep nog nooit een hostel gehad waar het feest zich IN de gang manifesteerde! Naast het podium bij de josti-band had je meer kans op slagen van een goede nachtrust dan in dit gesticht! De kartonnen matrassen maakte het er ook niet al beter op... Uiteindelijk
bleek dat het buiten WEL rustig moest zijn rond 22u, en hadden we dus beter onze matrassen op de patio kunnen leggen :P!

Na krap 4 uur slaap besloten we unaniem dat we niet in deze apenkooi
wilden blijven. We zijn terug gegaan naar het Jazz hostel (van ons eerste
verblijf in Miami, wat op roggel-afstand van dit hostel ligt) en met wat creativiteit van de medewerkers van dit hostel hebben we onze nachten verder hier kunnen boeken.
Terug in de 3e circel van hel (lees: South beach hostel) heb ik mn grootste (medisch verantwoorde) bambi ogen opgezet en ben zooooo
overdreven lief en begripvol te werk gegaan dat we nog maar 1 nacht in
deze losgeslagen TBS kliniek moesten blijven ipv 2 (48 cancellation protection...) EN we kregen een kamer op de 2e verdieping! :D
Hierna lekker ontbeten en genoten van het strand en de trips voor de
komende week gepland!
Smiddags lekker verkleurd (lees: flink verbrand) en savonds even langs Jazz gelopen om aan de NLse jongens van een paar weken terug (die zaten er nog) te vragen waar hun een auto hadden gehuurd om de Everglades en de Keys te zien. Bleek dat er een nieuwe Nl-er bij was gekomen! Die al een auto had gehuurd voor precies dezelfde dagen en doelen als wij dat wilde!

Dus besloten we al snel met deze jongen, Jeroen, mee te gaan!
Hierna nog met deze groep, een paar Amerikaanse meiden en een vage Cubaan in een Irish Pub beland en later nog even met zn allen onze pool-kunsten getoond. Al stonden we daar nog vers van het strand, bikini zat nog onder mn kleren en als ik te hard schudde had ik een laagje zand naast me liggen... Voelde me ook een beetje underdressed met al die meiden die zich kleden voor een Irish Pub, zoals wij ons voor een gala kleden...
Maar zeker een zeer leuke avond gehad! Vooral de Cubaan was een erg
intrigerend persoonlijkheidje! Volgens hem zelf had hij 3,5 gezeten voor het smokkelen van 350 kilo mariuhana IN zijn personenauto (volgens mij ziet een auto met die hoeveelheid groenvoer en uit als een rijdend bosje, maar dat terzijde), was hij stinkend rijk van al die 16x dat dit hem WEL was gelukt maar wilde hij nu graag met kinderen werken (goed idee als je eruit ziet als een vol getattoeerde, manische teddybeer met gouden tanden..). Op de één of andere manier kreeg niemand aan de tafel het gevoel dat de maatschappij iets mis zou lopen omdat hij hier niet met kinderen mag werken door zijn verblijf in de gevangenis....
De nacht zijn we verbazingwekkend redelijk doorgekomen! :D!
Helaas wel weer vroeg wakker, bagels gegeten, uitgechecked, en met de
snelheid van het licht ons ver uit het zich van dit hostel begeven!
Smiddags weer lekker op het strand gelegen, Pim en Mike uitgezwaaid (de 2 andere NL-ers) en met Jeroen de details voor de komende 2 roadtrip dagen doorgesproken.

Die morgen vroeg op gestaan en om half 9 richting de Everglades gereden!
Technische toelichting: Dit is één van de grootste nationale parken,
beter bekend als alligatorpark/moeras. Nog voordat we bij de airboottours waren aangekomen zagen we al een alligator zonnebaden vlak langs de weg. Vet! :D!
Bij de Airboat tour nog een worstel show gezien met een flinke alligator
en een suicidale temmer. Daar konden we ook een kleine alligator vasthouden! Dat voelde enorm raar! Hard maar toch glibberig! Toen de
Airboot op! Na de rondleiding door alle alligators, ging de boot even
flink versnellen en bleek het nodig te zijn om deze drijvende ellende 360 graden om te keren met hetzelfde aantal KM per uur... AAAAAAAAAAAAAAAAAAAH! En nat :P! We moesten voor het geluid van die
bouwvakker oorbeschermers op! Die hadden we in het South beach hostel
moeten hebben :P! Dus een zeer winderig ritje en nieuwe haarstyling later stonden we nog even bij het alligator voeren te kijken (die beesten krijgen van die grote, vieze laboratorium ratten gevoerd! Op 1 foto zie je nog een staartje uit een alligator zn bek hangen :P). Als afsluiter hebben we ons zelf een echte gator burger gevoerd, en alligator smaakt lang zo slecht nog niet :D!
Hierna doorgereden naar het echte park en genoten van de muggen en de
omgeving! Supermooi!
Aan het einde van de middag zijn we een stukje de Keys opgereden en
hebben we getuigen mogen zijn van een prachtige zonsondergang :D!
Voor diegenen die het willen weten: de Keys zijn eilandjes die door grote bruggen (de langste is 7 mile) aan elkaar verbonden zijn, en wat zeer begrijpelijk ERG mooi is om overheen te rijden!
Terug ons hostel in de Everglades gevonden, en waar we nu weer terecht
kwamen! Hahahaha! Een vet hippie hostel! :D! Hangmatten, boomschommels, waterval, BBQ + een vet hippie huisje met waterpijp en hangkussens! Wij hebben even in het laatst genoemde huisje gehangen en Jeroen lag al snel onder de waterval. Daarna heeeeerlijk geslapen om mega dikke matrassen,
nadat ik een zeer verdacht gat in de muur (NAAST mn hoofd) hermetisch had
dichtgetaped.

6.15 de wekker! GAAP! 7u op de weg met een gemeenschappelijke (drive tru :P) Starbucks! Op naar Key West!
Wat een prachtige route! Super mooie bruggen met Fiji Blauw water en
volop zon! Na 3u kwamen we aan in Key West. Helaas werkte beide mannelijke navigatiesystemen vooin de auto niet naar behoren (al dachten beide navigatiesystemen daar zelf duidelijk anders over :P), en hebben we een paar rondjes de verkeerde kant op gedaan! Uiteindelijk uitgekomen op het meest zuidelijkste punt van Noord-Amerika die gekenmerkt werd door een lelijke boei en horden toeristen. Ik weigerde pertinent in die rij met
Hawai t-shirts te gaan staan maar de mannen vonden dit een niet te missen
ervaring en deden dit dus wel. Na deze prachtige ervaring (heeeelijk dat sarcasme :P), zijn we teruggereden over de Keys en hebben veel mooie stops onderweg gemaakt. Onddanks file en niet werkende benzinepompen hebben we de auto op tijd in kunnen leveren. Alleen bleek het hostel onze boeking 'per ongeluk' te hebben gecancelled.. Juist.. We konden nog 1 nacht blijven maar morgen waarschijnlijk niet meer! :(! Tis nu wel 1 van
de drukste periodes van het jaar..
Onderweg op zoektocht naar een avondeet-plek, kwamen we Marije (Nl-se meisje) tegen die net terug was van de Cruise waar wij bijna op mee gaan en besloten we savonds met haar en een vriendin mee uit te gaan. Nadat Marije en haar vriendin mij hadden gepimpt van backpacker tot 'Miami-girl' (volgende de Australier die ook met ons mee ging) zijn we met een leuk groepje naar Mango's gegaan. Super leuke club! Heerlijke nacht gehad, alleen jammer dat Ri zn kont niet kon keren of er stonden alweer grijpgrage Amerikanen klaar... Die mannen zijn echt TE volhoudend! :(!

Sochtends gebeurde waar we al bang voor waren: we hadden GEEN kamer meer! Na even rondbellen bleek dat de overige bekende hostels ditzelfde
probleem hadden... AI! Gelukkig was Marije ook al vroeg wakker omdat ze
weer ergens anders heen vloog vandaag en wist zijn een ander hostel wat alleen niet zo goed aangeschreven stond...
Dus met absoluut geen hoge verwachtingen ging we kijken bij het hostel: Het zag er prima uit! De tuin was mooi, het was dichterbij alles, de kamer prima, badkamer prima en de eigenaar maakte van een 6-persoonskamer een privekamer voor ons! Alleen de eigenaar zelf waren we nog niet zo over uit... Hij vertrouwde ons toe dat hij in geen 40 uur geslapen had, leek ergens stijf van de staan, wist de weg in zijn eigen hotel niet, zag een 6-persoons dorm in het begin serieus aan voor een prive kamer, wij moesten hem helpen onthouden van alle kamer nummers en bij de prijsberekening deedt hij zichzelf veeeeels te kort (al hoor je ons over het laatste niet zeuren natuurlijk ;P). Dus behalve de dubieuze eigenaar en het vreemde beveiligingssysteem (je moest iedere keer dat je je kamer in wilde je kaart opnieuw activeren, en volgens onze in-een-vroeg-stadium-van-dementie-eigenaar was dat GEEN gebrek, maar opzettelijk gedaan.. Jup....) zag alles er redelijk prima uit! Ach, voor 2 nachten! Ennnn.... VANDAAG GAAT RI SKYDIVEN! En Jeroen heeft besloten mee te gaan!

***************************************************************************************************
Ri zal de verdere dag zelf beschrijven ;):

Tja skydiven in Miami, mijn verjaardagskado van Zjac en een hoop vrienden en familie. We moesten er om half 2 's middags zijn dus dan zorgen we daarvoor. Aangkomen bij het skydivebedrijf ( ja dat rijmt ) zagen we een hoop kleine vliegtuigjes en mensen in blauwe overalls. Het was qua weer echt super goed want er waren geen wolken en de zon scheen volop ! Nadat we ons hebben laten inlichten door middel van een instructievideo kregen we een boekwerk aan papier dat we moesten doorlezen en meerdere malen moesten tekenen. En waar teken je dan voor: mocht je iets overkomen tijdens of na de skydive kun je niemand aanklagen en is het je eigen schuld en dat dan op alle mogelijke manieren ingedekt en omschreven. Zelfs de fabriek die de vliegtuigen en parachute's levert kon niet aangeklaagt worden !!
Maar goed je wil skydiven dus tekenen die papierenstapel.
Ze zouden ons omroepen als we aan de beurt waren dus wachten geblazen maar het weer was goed dus dat was geen straf! Toch Zjac ??
We konden in ieder geval al een beetje zien wat er van ons verwacht werd.
Na ongeveer 2.5 uur gewacht te hebben waren we aan de beurt ( waarom moesten we er dan zo vroeg zijn ?? )
Eerst even overall aantrekken en hoogtemeter om de pols ;) , daarna die lelijke muts en bril op ! Toen we vervolgens buiten kwamen zagen we daar onze held van de dag zitten: een 87 jarige veteraan die nog steeds wilden springen, net als ons in overall en muts. Hij vertelde ons dat ze hem niet meer alleen lieten springen en dus een tandamsprong de enige optie was voor hem. En zijn motto was dan ook: ik ken 7 mensen die zijn overleden door roken en maar 6 mensen die zijn overleden door skydiven dus vandaar dat hij dat nog deed. RESPECT voor deze man !!
We werden voorgesteld aan onze instructeur en onze videoploeg die meteen een klein intervieuw deed.
Daarna door naar het vliegtuigje, toen iedereen in het vliegtuigje zat ( beetje hutje mutje maar goed)
En de lucht in met dat ding, met de nodige grapjes om ons enigzins zenuwachtig te maken maar al met al had ik er niet echt last van want de spanning en enthousiasme voerden de boventoon !!
Halverwege de vlucht sprongen er al wat mensen uit het vliegtuig omdat die aan het oefenen waren voor hun diploma om zelf te mogen springen.
Nadat het luikje weer dicht was gingen we hogerop tot ongeveer 13500 a 14000 feet. Inmiddels zat ik vast aan mijn instructeur wat niet geheel vanzelf ging omdat hij iets kleiner was dan ik en zo was het meer een rugzak dan een instructeur voor mij. Iedereen was uit het vliegtuigje gesprongen en wij ( ik, instructeur en cameraploeg ) gingen als laatste.
En dan zit je op het randje tussen een vliegtuigje en heeeeel veeeel lucht met daaronder the holy earth ! Ik kon alleen maar wachten op wat komen ging ( ik had al gezien dat ze zeggen dat ze tot drie tellen maar bij 2 al springen dus dat was geen verassing meer ) Ik had er alleeeeen maar vreselijk veel zin...... en daar gingen we 1....2....en toen waren we het vliegtuig al uit !!! Wat een geweldig gevoel is dit !!!
Een minuut lang gewoon als een ongelijd projectiel door de lucht vliegen terwijl er iemand op een paar meter afstand foto's aan het maken is. Echt geniaal !! En dat alles met ongeveer 120 tot 140 mph !!
Voor je het weet is plof en schiet je als een raket omhoog omdat de parachute geopend is.
En dan is het alleen maar genieten van het uitzicht, we konden echt alles zien. Van de wolkenkrabbers in Miami Beach tot de everglades en alles wat daar tussen in ligt! In 1 woord GEWELDIG ! En dan is het alweer bijna zover, de grond komt nu wel heel dichtbij. De landing ging redelijk, normaal gesproken moet de instructeur eerst zijn voeten aan de grond zetten maar aangezien ik iets langer was werd het een zittende landing.
WOW ! WOW ! WOW ! WOW !

Ik wilde gewoon nog een keer , wat een KICK !!!

Maar zolang wachten kon ik Zjac niet nog een keer aan doen !
Zeker dat ik dit nog een keer ga doen ! IEDEREEN ECHT SUPER BEDANKT VOOR DEZE ERVARING ! foto's en video volgen snel op internet ( hyves ofzo )

***************************************************************************************************

Savonds ben ik nog even in een paar heeeerlijke winkels beland en heb ik
prachtige nikes voor 35 dollar gescoord :D!

De volgende dag waren we verbaasd over hoe goed we geslapen hadden in
iets wat werd beschreven als Satans achtertuin!
Eerst lekker een wasje gedraaid in een echte Amerikaanse wasserette en nog wat winkels gezien. Een kort kijkje bij het Gay-strand feest wat gaande was genomen en aangezien Ri zich al aangerand voelde bij het, op veilige afstand, bekijken van dit festijn (okey... Er liep 90% man rond, in te strakke speedo en cowboy hoed, maar de muziek was goed!), hebben we hier op gepaste afstand van genoten.
Savonds nog even Jeroen gedag gezegt en lekker gaan slapen want we gaan op en 5-daagse superdeluxe cruise naar de Bahamas (met dank aan Marije!)!


Op dit moment zijn we al terug van de cruise van 5 dagen, maar mn vingertjes vertonen serieuze signalen van typ-kramp...

Ook nog niet alle foto's staan op Picasa, maar ALLES wat mist, komt vanavond wel :P!

Tot dan!