Gooooodmorning VIetnam!

En helaas alweer over de helft van onze trip :(! Pff! Gaat snel! Maar we doen ook echt te veel :P!

De vorige keer dat ik in Saigon aan het bloggen was, is Ri nog ff over straat gelopen waar hij eerst boeken en massages aan aageboden kreeg, en toen xtc en marihuana... Hm... Geen boek, dan maar drugs :P! Buy bag? No? Buy XTC? Hehe!

Wel prima geslapen. Ons hotel zit in soort van zijstraat waar het was rustiger is... Rust is hier relatief, want de stad is net een 24uurs mierenhoop.. Echt, de A10 in de spits is hier niets bij! De scooters vliegen om je oren.. Oversteken is hier echt een uitdaging. Verstand op nul en gewoon gaan. Hier en daar was scooters ontwijken of stiekum een local volgen :)! Alles wordt hier oook vervoerd op de scooter: biggen, 100 zakjes met levende goudvissen in water en ganzen vormen daarop geen uitzondering. Iedereen bedekt zich ook tot op de sokken in de slippers voor de zon. Niet dat er zowiezo veel zon door de smog heen komt, maar hoe witter je bent, hoe rijker (bruin = op het land werken, dus arm.. - wit is Westers dus rijk..).

Na het ontbijt lekker de toerist uitgehangen in Saigon. Ochtend wandeling door het grote park van de stad, naar de Ben Tranh markt. Liggend aan het drukste kruispunt en echt ALLES is hier te koop. Kleren vooral, maar de levende vissen (verser kan niet ;P), koeienkoppen en varkenspoten - het is hier in overvloed te krijgen.
Ik zal ook nooit meer zeuren over kikkers ontleden :P! Al die bouwpakketten van dieren die hier op de kramen zijn uitgestald..
Levers, darmen en nieren van beesten schijnen hier ook delicatesse te zijn? WIj slaan dit keer even over ;)!
In de middag een saai paleis ofzo gezien en later het oorlogsmuseum. Dit was erg de moeite waard! Grote vliegtuigen en helicopers! Dit museum heet nu war remnants museum, maar heette eerst het museum of American war crimes... Het is ook erg te merken dat Vietnamezen niet zo gek op de Amerikanen waren... Ongecencureerde foto's van de misvormingen van mensen na de chemische bommen, soldaten die halve mensen vasthebben.. Pff! Alleen waarom Amerika nou serieus aan die oorlog meedeed, daar hebben 3 verschillende antwoorden op... Geen id welke de goede is... Zelfs verschillende gidsen hebben hier andere antwoorden op!
Genoeg oorlog voor vandaag! Lekker wat echte Vietnamese loempia's naar binnen gewerkt en met de lokale bus naar Cholon (de Chinese wijk). De bus op zich was alweer een hele opgave (we werden door een mannetje op een bus gedropt, er werd wat naar de driver geroepen en we ging :P), maar uiteindelijk kwamen we nog goed uit ook :P! 0,20 eurocent voor retourtje :P! Onderweg waren we wel erg aan het wachten op een harde 'TOK' tegen de bus aan - iemand moet toch wel eens een keer ergens tegenaanrijden? - maar weer geheel ongeschonden tochtje!
Cholon zelf was, als mogelijk, nog drukker dan Saigon zelf! Al die helmpjes op de straat! Mensen staan midden op straat op kind te wachten die uit school komt. Niemand trekt zich hier wat aan van de agent die oververhit zo zijn best staat te doen met z'n fluitje op het kruispunt... Geweldig spektakel ;)! Veel kleur in de wijk, alleen niet qua mensen - wij waren overduidelijk de enige toeristen - mooie lampignons en wat gave grote gouden drakenbeelden.
Terug toevallig langs de kant opgepikt door zelfde driver als heenweg, en die heeft op netjes weer ergens gedropt :P!
Om nog een beetje Valentijn te vieren (zelfs DAT wordt hier comercieel geheel uitgebuit) hebben we ons bij de lokale taartjesmakerij geheel volgepropt tot we misselijk waren met allerlei zoete troep ;)! Weer eens wat anders dan die rijst :P!

Die dag daarop maar eens naar de bekende Cu Chi tunnel (spreek uit: Gucci tunnels). Dit is een tunnelcomplex van ongeveer 200 km om de oorlog tegen de Amerikanen te vechten. Na aanvallen van de USA, verdwenen de Vietnamese troepen in het niets, om later weer met massale krachten aan te vallen. Onmogelijk te verslaan! De 1e tunnels werden al in 1940 gegraven en enkele jaren later hadden ze 3 verdiepingn. 1e op 3 meter onder de grond, 2e op 6 meter.
De gids (ik zal hem om zijn stem even Woddy Woodpecker noemen, alleen zo was hij te onderscheiden van de andere gidsen) vertelde dat hij moeite had met Westerlingen uit elkaar te houden (als je Vietnamezen uit elkaar kan houden lijkt mij Westerlingen niet zo'n uitdaging meer... maar dat terzijde..) dus kregen we stickers opgeplakt... Yeah.. Ik had even dieptepunt toerist ervaring :P!
De tunnels zelf waren erg indrukwekkend. Zo smal! Normaal waren ze 60/70 cm breed en 80/90 cm hoog. En uit het filpmje wat we zagen, renden die Vietnamezen en zo snel in, dat we er niet zo moeilijk over dachten... Tot we ze zagen.. Er was er ook 1 tunnel breder gemaakt voor toeristen - volgens Woody omdat wij allemaal enorme achterwerken hebben.. Geen fooi voor Woody dus.. - en die mochtend we proberen. 100 meter, met iedere 20 meter een stop. Ik met 2 andere Nl-ers vooruit, wat een ERG benauwde ervaringen was (minder zuurstof ofzo? 3 meter diep! Warm en klam, je zag amper wat en moest half gehurkt lopen) en op het eind wachten op Rimbo... En wachten... En wachten.. Bleek Rimbo halvewege uit die tunnel gekropen, en zag zo wit als het NLs landschap de afgelopen week... Kletsnat van het zweet en totaal overtuigd dat die laatste meter tunnel niet anders waren dan de eerste... Maybe maar beter ook ;)! Echt niet te beseffen dat mensen hier dagen in hebben gezeten!
We kregen nog een paar vallen te zien - iedere val kwam uit op zeer puntige spietsen - een legertank waar we in mochten klimmen en we mochten met een AK 47 schieten :D! Ik heb 2 kogels gedaan en Ri derest laten schieten :P! Ben blij dat dat geweer vast zat (WAT een terugslag) en dat we oorbeschermers op moesten (als je permanente gehoorschade wilt..). Eigenlijk een zeer apart vermaak op deze plek, maar aan Rimbo's manische glimlach te zien, mocht dat de pret niet drukken ;)!
Savonds nog heel toevallig in een miljoenen stad de Canadezen van de Mekong trip tegengekomen, en een heeeerlijke massage gedaan. Eindelijk wat Vietnamese schonen voor Rico - die zelfs op zn rug zaten er eroverheen liepen, wat mij gelukkig bespaard is :P - ZONDER happy ending ;)!

En op naar Hanoi! Bleken we op het vliegveld 2 uur vetraging te hebben, maar omdat er nog 2 stoelen vrij waren op de eerdere vlucht, mochten we daarbij mee. Die ging wel over een half uur, dus of we even op wilden schieten ;)!
Nog geen 20 min later in vliegtuig, vlucht van nog geen 2uur, lunch gehad en kunnen meekijken met opstijgen en dalen door de camera op het voorwiel dingetje (weet niet meer hoe dat heette :P).
Kouder hier! Pff! Weer ff wennen hoor! Met shuttelbusje (2 dollar versus 16 dollar met taxi) op centraal punt gedropt. Even kleinschalige zoekactie naar hostel. Gevonden! Leek echt mega klein van buiten! Maar van binnen was de kamer mega groot! Tv en roomservie breakfast!
Daarna ff door stad gelopen. Ze verkopen hier alles! Schoenen worden levensecht nagemaakt, maar als je beter kijkt, is de kwaliteit echt beduidend slecht! Overal zit iedereen op straat te eten, en iedereen weet nu wel dat dit niet Rico's hobby is, dus lekker restaurantje gezocht. Met hostel samen de komende 3 dagen ingedeeld en slapen!

8.15u opgehaald om naar Halong Bay te gaan, DE toeristische trekpleister van Hanoi! Met veels te veel in een minibusje gepropt - Ri zat op overkapping wiel en ik voorin het midden op de overkapping van de motor... Gelukkig maar 4 uur rijden ;)! En de wegen zijn hier NIET volgens Europese standaarden voorzien van een waterpas laagje asfalt. Gelukkig 2 gezellige NL-ers ontmoet en leuke boot! Het was wel fris hoor! Niet wat we gewend zijn ;)! Halong Bay erg mooi, onddanks dat er geen zon te zien was! Onze gids had een vlag waar we achteraan moesten lopen en opnieuw hadden we dus een toeristisch dieptepunt bereikt.. Gelukkig was Ri de vlag steeds aan het jatten en had de gids dus meer moeite om de vlag bij zich te houden dan zich te bekommeren om de groep ;)!
De bootjes en bergen waren ERG mooi! Flaoting village stelde niet veel voor bij wat we gezien hebben en we zijn NIET gaan kayakken :P!
Lunch was helaas voor Ri - voornamelijk vis. En het Vietnamese vrouwtje aan onze tafel (tussen 4 NL-ers) was zo lief om iets zonder vis voor hem te regelen :D! Bij de grotten - die eruit zagen alsof dit het nieuwe Red Light District (wallen) van Halong Bay ging worden - even alle Japanners tegengehouden (gewoon met 3 voor de ingang gaan staan en 'Oooooooh' 'Aaaah' roepen, die Jappen werden HELEMAAL gek :P) zodat Ri een Jap loze foto van dit geheel kon maken :P! Afgezien van het neonlicht, de pinquin prullebakken, de tuinslang en de sprinkler waardoor er water uit de steen kwam, was de grot erg mooi :D! Jammer dat Vietnamezen hun eigen land zo vernielen om toeristen te plezieren..
Ook lag er overal geld, en Ri dacht er serieus over na of dit een 'niet goed geld terug' actie was?
Terug in de haven wilde die achterlijke gids (serieus, een mongolide parkiet had nog een betere reisleider geweest!) nog meer mensen in het busje stoppen dan de heen weg! Terwijl hij had beloofd dat we een grote bus op terug weg zouden hebben! We hebben met de 4 NL-ers de achterbank ingenomen en geweigerd onze voeten in te trekken zodat er nog meer in konden! De gids kon niet anders doen dan fluiten naar de extra centen die de lokalen hem wilden toestopppen. Terroriseren die hap! Pff!

De dag daarna zijn we naar Mai Chau gegaan ipv Sapa. Sapa schijnt erg toeristisch te zijn en 2 graden op dit moment...
De gids heete Flip (Philip maar te moeilijk voor Vietnamezen?) en het reisgezelschap en de bus waren aangenaam!
Door de bergen heen (3,5 uur bus) en serieus door de wolken heen - je zag geen 60cm voor je! - in de bergen.
Wat overstekende koeien en rijstvelden later, in Mai Chau aangekomen. Na de lunch even rondgefietst (mijn fiets had geen rem en zeker geen stuurbekrachtiging wat geen overbodige luxe zou zijn voor deze route) en door de vallei veel moois gezien! Op de rijstvelden waren die vrouwtjes met die palmhoedjes aan het werk en overal vrolijke hondjes, loslopende waterbuffel, koeien en kinderen. Ik mocht ergens proberen een sjaal te weven, wat me echt niet lukte, en volgens de gids kon ik daarom nog ff niet trouwen... Vrouwen moeten namelijk beddengoed etc. kunnen maken.. Een desillusie en wat gefiets later hadden we de middag voor ons zelf. Door dorpje gelopen, gekeken hoe een aap een hond aanviel en later de aanval op publiek inzette (ziek vermaak hier!). Tegen 17u hebben we even geholpen met loempia's maken voor het avondeten, waar ik -als mogelijk- nog slechter in was dan weven en bij een grote woning wat gegeten. Zittend op matjes, rond een groot vuur. Erg leuk! Later nog een traditionele dans gezien en mee mogen doen. De wijn was goed te drinken (te goed) en later nog aangeschoven op het grote veld waar meer dan 6 kampvuren gemaakt waren, 6 verschillende muziek instalaties verschillende CD's lieten horen, karaoke te zingen was en je kon een stukje biggetje van het vuur af eten (serieus big aan spit..). Dit was allemaal gedaan door Vietnamese studenten die hier iedere zaterdag het dorp op stelten komen zetten ;)! Rondom al het feestgedruis heb ik veels te veel foto's moeten maken met lokalen (JA! Blond haar!) en voordat ik de karaoke ingeschopt werd zijn we ervan tussen gegaan :P! Geslapen in echte homestay! Lees: dun matrasje, geen ramen, bamboo hutje, zelfde binnen als buitentemperatuur (8 graden), klamboo en veeeeel dekens!

Snachts naar de WC die helaas buiten was (ik in mn thermo ondergoed naar buiten... Charming..) en weer in slaap gevallen met gitaar muziek op de achtergrond (om 3uur snachts nog aan het kampvuren). De haan hier is lichtelijk gedesorienteerd helaas... 2u, 3u, 4u en 5u nog stop te kraaien.. Helaas hadden we dat beest niet voor ontbijt.. Ik denk dat we zijn zuster hadden... Inderdaad rijst met kip! Ri was stellig aan het verlangen naar zijn broodje hagelslag!
Ondertussen dat we aan het wedden waren of het kindje achteroo het fietsje zou blijven zitten (hij werd met een touwtje aan zijn benen vastgebonden aan de fiets en daarna werd er flink aan hem geschud om te kijken of hij wel goed vastzat...) ontwaakten ook de studenten. Die hadden volgens mij het gevoel dat ze in het Archeon liepen.. Je kan je ook amper voorstellen dat mensen ECHT zo leven!
Vandaag de lokale markt gezien met varkenssnuiten, varkenskoppen, varkenstongen, hondenvlees en koeienkoppen. Er lopen hier mensen met grote kapmessen rond, wat hier de normaalste zaak van de wereld is! In NL zou je gelijk opgepakt zijn :P!
Hierna 1285 treden naar boven naar een grot gelopen (40 minuten traplopen is best een uitdaging...) die erg op Halong Bay grot leek, maar zonder hoeren tent idee en Japanners ;)!
Na beneden ging sneller, afgezien van de halve fotosessie op de helft van de trap (die Vietnamese mannen vinden blonde meiden te leuk!) en ff lunchen. Hierna nog even tijd voor ons zelf, wat rondgefietst.
De driver voor de terug weg was echt op een zelfmoord missie! Ik ben nooit wagenziek, maar ik zag hier bijna groen! Doodangst en misselijkheid waarschijnlijk! Veels te snel en te beroerd waren we weer terug in Hanoi (ben blij voor die man dat ze de flitser hier nog niet hebben uitgevonden). Helaas bleek hotel geen kamer meer te hebben? Zit je nou net op te wachten.. Misselijk, moe en koud.. Het hotel betaalde taxe naar ander hotel en de taxi driver zette ons bij verkeerde hotel af en daar kwamen we erachter dat het andere hotel onze paspoorten niet had terug gegeven... AAAAH! Dus Ri weer terug met taxi om deze te halen, naar het goede hotel en wilden ze dat wij de taxi gingen betalen?! Ja DAAAAG! Ri heeft even steving onderhandeld en uiteindelijk hoefden we geen taxi te betalen, kwam diegene van oude hotel zijn excuses aanbieden en kregen we de familie kamer. Helaas hebben ze hier de schimmelplekken proberen te verbergen door strategisch geplaatste schilderijen.. Na het eten even bij het meer gezeten en SLAPEN!

Sochtends op 7.15uur deden de buren al hamertje tik (wat Ri pas rond half 9 doorkreeg - al slaapt hij thuis ook serieus door het brandalarm heen helaas...) en kwamen we tot de conclusie dat je Hanoi niet voor je rust doet! :(!
Even nog door de stad gelopen, markten gezien en ook hier is helaas de kwaliteit van spullen zeer laag... Hopelijk is Laos iets beter, anders zie ik het somber in voor de souveniers ;)!

We gaan zo naar het vliegveld om naar Luang Prabang te vliegen (Laos = WARM!).

We bloggen daar wel weer eens ;)!

Sorry voor de weinig foto's maar het internet heeft hier overal zo'n barre verbinding dat foto's uploaden een mission impossible is..

:D